مزامیر 129
1 {سرود درجات} چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. اسرائیل الآن بگویند،
2 چه بسیار از طفولیّتم مرا اذیّت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.
3 شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را دراز نمودند.
4 امّا خداوند عادل است و بندهای شریران را گسیخت.
5 خجل و برگردانیده شوند همهٔ کسانی که از صهیون نفرت دارند.
6 مثل گیاه بر پشتبامها باشند، که پیش از آن که آن را بچینند میخشکد.
7 که درونده دست خود را از آن پر نمی‌کند و نه دسته بند آغوش خود را.
8 و راه‌گذران نمی‌گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.
ادامه خواندن
